Choroba wieńcowa – jak ją rozpoznać i leczyć?
Schorzenia związane z układem sercowo-naczyniowym są jednymi z poważniejszych zagrożeń dla człowieka. Szybka diagnoza choroby oraz wprowadzenie odpowiedniego leczenia bardzo często ratują życie pacjentom. Choroba wieńcowa to niebezpieczna przypadłość, która obecnie spotykana jest coraz częściej. Jak ją rozpoznać oraz jak przebiega samo leczenie dolegliwości chorobowych?
Jakie są objawy schorzenia?
Choroba wieńcowa bardzo często nazywana jest także niedokrwieniem serca. Wywołuje ona szereg objawów związanych z niedokrwieniem mięśnia sercowego.
Objawy są nieprzyjemne dla pacjenta. Mogą to być duszności lub uczucie ugniatania mostka. Ponadto ból może promieniować do szczęki, barków, a nawet do nadbrzusza. Ataki bólowe trwają zwykle do 5 minut i można je złagodzić przez zażycie nitrogliceryny.
Kto jest zagrożony chorobą wieńcową?
Zachorowania z roku na rok dotyczą coraz młodszych osób. Uwarunkowania niedokrwienia mięśnia sercowego są różne. Jako jedne z przyczyn jego wystąpienia wskazuje się nadciśnienie tętnicze. Niektórzy pacjenci mogą być genetycznie obciążeni w związku z występowaniem schorzeń serca w poprzednich pokoleniach. Zagrożone są głównie osoby, które ukończyły 40 lat.
Diagnoza i leczenie pacjenta
Choroba wieńcowa może być zdiagnozowana dzięki badaniu, jakim jest elektrokardiogram – znany także EKG. Jest ono wykonywane bezpośrednio po wysiłku lub w trakcie jego trwania. Niektórzy pacjenci poddawani są tzw. próbie wysiłkowej – badana jest praca serca podczas wysiłku o zróżnicowanym nasileniu. Często jednak konieczne jest dokładniejsze rozpoznanie zmian. Wówczas wykonywana jest koronarografia, która polega na wprowadzeniu do naczyń krwionośnych specjalnego środka kontrastującego, za pomocą wcześniej założonego cewnika. Nowoczesne metody pozwalają u wielu pacjentów przeprowadzić ten zabieg bezboleśnie – w takim przypadku cewnik wprowadzany jest przez tętnicę w okolicy nadgarstka. Dopiero, jeżeli ta opcja jest niemożliwa, cewnik zakładany jest przez tętnicę udową. W tym przypadku konieczna jest jednak dłuższa rekonwalescencja pacjenta.
Leczenie zawsze rozpoczyna się od zmiany trybu życia i ograniczenia wszelkich czynników, które mogą wpłynąć na rozwój choroby. Następnie w razie potrzeby wprowadzane jest leczenie farmakologiczne – mówi Batalia Leszek – lek. med. spec. chorób wewn., kardiolog prowadzący gabinet. Jeżeli jednak zastosowane leki nie przynoszą rezultatów, to pacjent może otrzymać skierowanie na zabieg, który polega na poszerzeniu tętnic wieńcowych, co zwiększa dopływ tlenu do mięśnia sercowego. Zabieg przypomina wspomnianą wcześniej koronarografię. W trudniejszych przypadkach, kiedy niemożliwe jest zastosowanie łagodniejszego zabiegu, konieczne jest wszczepienie bypassów. Jest to jednak rozwiązanie stosowane w razie niepowodzenia wszystkich pozostałych metod.
