Zmiana zachowania zwierzaka domowego jako symptom choroby

Rozpoznać pierwsze symptomy choroby u czworonoga nie jest tak łatwo. Zwierzęta są często mistrzami kamuflowania bólu. Wyraźne sygnały wysyłają nam – opiekunom, dopiero gdy sytuacja jest już bardzo poważna. Dlatego powinniśmy być wyposażeni w wiedzę pozwalającą na rozpoznanie zachowania, będącego powodem do niepokoju. Z całą pewnością, szybsza reakcja znacząco zwiększy szanse na uratowanie zdrowia czy nawet życia pupila.

Chory zwierzak – co musimy wiedzieć?

Przede wszystkim należy podkreślić różnicę między zachowaniem człowieka, a zwierzęcia podczas choroby. My – ludzie przeważnie mówimy wprost, gdy coś nas boli czy niepokoi. W takich sytuacjach zdiagnozowanie źródła dolegliwości przez specjalistów jest znacznie łatwiejsze. Zwierzak niestety nie przyjdzie do nas bezpośrednio i nie powie o tym. Jeśli zaś jego zachowanie wyraźnie wskazuje na to, że coś jest nie w porządku, to przeważnie jest to moment, w którym ból jest niezwykle silny. Wówczas, nawet najszybsza nasza reakcja może być, w niektórych przypadkach, niewystarczająca.

Oczywiście, zdarzają się także schorzenia, wobec których niewiele można zdziałać, jednak wczesne rozpoznanie to zdecydowanie większa szansa na wyleczenie. Dodatkowo, ogranicza ono ryzyko powikłań oraz pozwala na zmniejszenie fizycznych uciążliwości. Bardzo ważnym elementem, chroniącym także zdrowie naszego pupila, jest profilaktyka. To ona pozwala na zapobieganie chorobom, ale także wykrywanie ich we wczesnym stadium. Regularne wizyty u weterynarza i szczepienia stanowią ochronę i podstawę dobrego samopoczucia czworonoga.

Pierwsze objawy choroby

Jednymi z pierwszych objawów, świadczących o możliwości rozwoju choroby w organizmie naszego pupila jest zmiana jego zachowania. Poniżej, w artykule, znajdziemy oczywiście te, które powinny wzbudzić naszą czujność, jednak to my znamy naszego zwierzaka najlepiej. Jeśli coś w jego zachowaniu wyda nam się niepokojące lub nie będziemy tego pewni, należy skonsultować to ze specjalistą.

Jednym z symptomów, które mogą świadczyć o rozwijającej się chorobie, stanie zapalnym, jest osowiałość. Często łatwiej zaobserwować ją u zwierząt młodych lub psów, niż u osobników starszych czy kotów. Gdy jednak aktywność naszego pupila spadła i  więcej czasu niż zwykle spędza śpiąc lub leżąc, może to świadczyć o jego złym samopoczuciu. Tak samo wówczas, gdy chowa się, szuka odosobnionego miejsca, unika kontaktu z nami.

Kolejnym objawem choroby może być brak chęci jedzenia i picia, lub wręcz przeciwnie – znacznie podwyższone pragnienie. Wysoka gorączka często zmusza do spożywania większej ilości płynów, zaś ich brak, może być przyczyną odwodnienia. Jednak nigdy nie diagnozujmy nic na własną rękę. To zadanie weterynarza i to do niego powinniśmy się zwrócić w takich sytuacjach, by nie zaszkodzić zwierzęciu.

Sygnałem świadczącym o bólu, często jest także niechęć do dotykania. Również szczekanie, popiskiwanie (u psa) lub miauczenie, parskanie (u kota) podczas jego prób może niepokoić, podobnie jak wyrażana w tym przypadku agresja, uciekanie, drapanie - jeśli oczywiście nie zdarzało się wcześniej. Bowiem niektóre koty np. nie przepadają za dotykiem i braniem na ręce, zwłaszcza przez obcych ludzi. Również ta kwestia jest nieco łatwiejsza do rozpoznania u psów.

Czasem, oznaką choroby bywa także mało widoczne inne zachowanie. Mianowicie niechęć, do niektórych czynności.

Jeśli zachowanie zwierzęcia zmienia się i traci on chociażby chęć schodzenia po schodach,  to możliwe, że po prostu ta czynność sprawia mu ból. Podobnie z załatwianiem się poza kuwetą u kotów. Oczywiście nie musi być zawsze symptomem choroby. Może być to i kwestia źle ustawionej kuwety lub problem do rozwiązania dla behawiorysty, ale bywa to sygnałem świadczącym o schorzeniu. Niezależnie od sytuacji, nie krzyczmy za to na pupili. Zwierzęta nie miewają skłonności do bycia złośliwymi, jeśli coś robią, to z konkretnych powodów i przyczyn – wyjaśnia specjalista z Centrum Zdrowia i Urody Zwierząt Matuszewscy z siedzibą w Pile.

Jakie jeszcze symptomy mogą świadczyć o chorobie?

·       Biegunka lub zaparcia,

·       wymioty,

·       drapanie, wygryzanie sierści,

·       saneczkowanie (czyli pocieranie pupą o podłoże),

·       kulenie,

·       wycieki z oczu, uszu, pyska,

·       brzydki zapach z pyszczka,

·        nadmierne ślinienie,

·       utrata (lub niepokojące przybranie) masy ciała,

·       oddychanie z otwartym pyszczkiem – u kota,

·       nerwowe ruchy głową.