Przewlekła obturacyjna choroba w płuc – przyczyny, objawy, leczenie
Na gruncie medycyny wyróżnić możemy liczne choroby dróg oddechowych. Znaczna część z nich ma podobne objawy, dlatego w wielu przypadkach trudno o jednoznaczną diagnozę. Przewlekła obturacyjna choroba płuc, znana również jako POChP, często jest bagatelizowana ze względu na mało oczywiste objawy, do których należą poranny kaszel i trudności w oddychaniu, szczególnie po wysiłku.
Przyczyny i objawy POChP
Obturacja oznacza w medycynie zwężenie wewnętrznej średnicy – w tym przypadku dróg oddechowych. Oznacza to, że osoba cierpiąca na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc ma problemy z wypchnięciem oraz nabraniem powietrza w płucach, co objawia się poprzez uczucie duszności, ucisk w klatce piersiowej oraz świszczący oddech. Początkowo występują one po wysiłku, ale w miarę postępu choroby nasilają się, znacząco utrudniając normalne funkcjonowanie. Pojawia się również poranny kaszel. Symptomy te nie są charakterystyczne wyłącznie dla POChP, podobne występują na przykład w przypadku astmy.
Warto jednak zauważyć, że objawy tej choroby nie dotyczą jedynie układu oddechowego i mogą obejmować ponadto nadciśnienie płucne, zaburzenia metaboliczne, anemię, osteoporozę. Przewlekła obturacyjna choroba płuc prowadzi do ogólnego wyniszczenia organizmu, dlatego tak ważne jest odpowiednio wczesne wykrycie problemu. Dużą rolę odgrywa tu lekarz rodzinny z przychodni takiej jak Centrum Zdrowia Nowa Iwiczna, który w ramach podstawowej opieki zdrowotnej kieruje pacjenta z podejrzeniem POChP na odpowiednie badania oraz konsultację ze specjalistą.
Przyczyną przewlekłej obturacyjnej choroby płuc jest palenie tytoniu. Zawarte w dymie papierosowym toksyczne substancje wywołują obronną reakcję organizmu, która polega wytwarzaniu większej ilości śluzu przez płuca. Trujące substancje blokują jednak ruch rzęsek i niszczą je, przez co płuca nie mogą zostać oczyszczone, co prowadzi do zapalenia oskrzeli. Drugi czynnik prowadzący do rozwoju POChP to rozedma płuc, która jest wynikiem zniszczenia pęcherzyków płucnych poprzez rozpad leukocytów zwalczających szkodliwe substancje w tkance płucnej. Efektem rozedmy płuc jest niedotlenienie, które z przewlekłym zapaleniem oskrzeli przyczynia się do wystąpienia przewlekłej obturacyjnej choroby płuc.
Diagnoza i leczenie POChP
Wymienione wyżej symptomy to powód, by jak najszybciej udać się na wizytę do lekarza rodzinnego. Ten, po przeprowadzeniu wywiadu i podstawowego badania w gabinecie, skieruje nas na specjalistyczne badania. W ich ramach wykonywane są:
- spirometria – pomiar pojemności życiowej płuc;
- gazometria – badanie poziomu gazów we krwi;
- pulsoksymetria – badanie zawartości tlenu we krwi;
- rentgen płuc.
Palenie tytoniu powoduje nieodwracalne zmiany w organizmie palacza, dlatego całkowite wyleczenie POChP jest właściwie niemożliwe. Odpowiednio wcześnie udzielona pomoc medyczna pozwoli nam zatrzymać rozwój choroby poprzez rzucenie nałogu, właściwe odżywianie i dbałość o sprawność fizyczną. Choroba w zaawansowanym stadium nie daje już jednak takich szans – tu w leczeniu stosowane są środki farmakologiczne, ale konieczne jest też zaprzestanie palenia. Ulgę przynieść może również tlenoterapia. Niekiedy przeprowadzane jest też leczenie chirurgiczne – przeszczep płuc czy operacja zmniejszenia ich objętości. Niestety mało oczywiste objawy POChP sprawiają, że w większości przypadków choroba wykrywana jest dopiero w późniejszym stadium. Dlatego każdy palacz powinien regularnie poddawać się badaniom kontrolnym.
