Pedagogika według Marii Montessori – co warto wiedzieć?

Montessori to bardzo znane nazwisko w świecie pedagogiki. Prędzej czy później poznają je również rodzice, którzy coraz częściej spotykają się wśród swoich znajomych ze stosowaniem metod Montessori bądź też czytają o nich w licznych poradnikach rodzicielskich. Filozofia Montessori stawia dziecko w centrum uwagi i wspiera jego indywidualizm. Na rynku pojawia się coraz więcej przedszkoli i szkół, które działają w oparciu o tę właśnie koncepcję. Czym wyróżnia się pedagogika Marii Montessori?

Indywidualizm dziecka warunkuje jego rozwój

Każde dziecko rozwija się w sposób indywidualny, co nie jest uwzględniane przez ogólnie obowiązujący system edukacji. Ten zakłada bowiem naukę określonych rzeczy w określonym czasie bez uwzględniania indywidualnych predyspozycji i cech dziecka. Rozwój malucha następuje etapami, jednak u każdego dziecka mają one inny czas trwania, charakter i nasilenie. Fazy te mogą być bardziej „wrażliwe”, kiedy to maluch uczy się danej rzeczy chętnie, szybko i w zasadzie bez wysiłku. Dzieje się tak na skutek wystąpienia u dziecka zjawiska zwanego przez pedagogów „polaryzacją uwagi”, czyli długotrwałej, pogłębionej koncentracji na wykonywaniu konkretnej czynności. Następstwem tego zjawiska jest „normalizacja”- stan psychicznej równowagi i harmonii.

Według Marii Montessori – wychowywanie dzieci według ogólnie przyjętych norm i zasad jest nieefektywnie i hamuje potencjał malucha. Zainteresowaniem dziecka należy kierować w taki sposób, by zdobywanie nowych umiejętności było dla niego ciekawe i sprawiało mu radość. Dziecko, które jest zadowolone ze swoich osiągnięć uczy się chętniej. Poznawanie otaczającego go świata powinno być naturalną potrzebą malucha, wynikającą z jego instynktów i emocji. Nie może być to proces narzucony odgórnie, wymuszający wręcz określone zachowania.

„Pomóż mi to zrobić samemu”

Jak zauważa pedagog z przedszkola Montessori - jako rodzice chcemy dla swoich dzieci jak najlepiej. Z tego też powodu wyręczamy je często nawet w najdrobniejszych czynnościach, nie dając maluchowi cienia szansy, by wykonał daną rzecz samodzielnie. Nawet jeśli dziecko zechce zrobić coś na własną rękę, często nieświadomie przeszkadzamy mu w tym lub poprawiamy jego działania. Tymczasem rolą zarówno rodziców, jak i nauczycieli jest bycie przewodnikiem dziecka. Według filozofii Montessori, dziecko wymaga jedynie niewielkiej pomocy ze strony dorosłych. Nie potrzebuje też ich oceny, gdyż samo jest w stanie dostrzec swoje błędy i je skorygować. Chwalenie dziecka i mądre wspieranie jego rozwoju to najlepszy sposób na wychowanie rezolutnego, samodzielnego i pewnego siebie człowieka.