Na czym polega trening umiejętności społecznych?
W czasach spłycania relacji międzyludzkich nietrudno zapomnieć o tym, jak istotne są tak zwane umiejętności miękkie. Kompetencje społeczne kolejnych pokoleń ulegają stopniowemu spadkowi, co dorastającym dzieciom może w przyszłości przysporzyć problemów w funkcjonowaniu. Po zaobserwowaniu niepokojących zachowań u dziecka warto reagować natychmiast. Trening umiejętności społecznych może przynieść w tej kwestii znakomite rezultaty.
Czym są umiejętności społeczne?
Pod tę kategorię możemy dopisać właściwie wszystkie zachowania i postawy mające znaczenie w budowaniu relacji z drugim człowiekiem. Nie ma w tej chwili znaczenia, czy są to stosunki formalne, czy nieformalne. Do umiejętności społecznych zaliczamy zdolność do motywowania siebie i innych, inicjowania i prowadzenia rozmów, budowania trwałych i szczerych relacji, umiejętność autoprezentacji, czy choćby radzenie sobie z emocjami. Wachlarz ten jest znacznie szerszy, przytoczone przykłady powinny jednak wystarczyć, aby nakreślić powagę problemu. Trening umiejętności społecznych można prowadzić u dzieci już po piątym roku życia, co pozwala szybko i na bieżąco korygować nieprawidłowo wykształcone wzorce zachowań.
Trening umiejętności społecznych - co to takiego i do kogo jest kierowany?
Zajęcia zwykle odbywają się w kilkuosobowych grupach. Uczestniczy terapii wchodzą ze sobą w interakcje, odgrywają różne scenki i role społeczne narzucone przez terapeutę, a także analizują swoje zachowania i emocje. Ważne, aby trening umiejętności społecznych ukierunkowany był na stopniowe wprowadzanie zmian, czyli np. korygowanie jednego wzorca zachowań zamiast kilku jednocześnie. Przed wprowadzeniem działania należy zlokalizować źródło problemu. Eksperci z Centrum Terapii Dzieci i Młodzieży Paulina Dobosz podkreślają, że tylko prawidłowa diagnoza pozwala na zastosowanie efektywnych metod. Kto zatem może korzystać z tego rodzaju terapii? Trening umiejętności społecznych to dobre rozwiązanie dla wszystkich osób, u których obserwuje się trudności w kontaktach międzyludzkich. Najmłodszą grupą docelową są z pewnością dzieci z autyzmem, Zespołem Aspergera czy ADHD. Młodzież i dorośli biorący udział w terapii niskich kompetencji społecznych to przede wszystkim osoby z zaburzeniami osobowości, zaburzeniami afektywnymi, nerwicowymi lub schizofrenią.
