Gabinet SensoCare - integracja sensoryczna w rozwoju dziecka

Sensoryka to inaczej zmysły. Wzrok, słuch, węch, smak, dotyk ale także propriocepcja i odbieranie bodźców przez układ przedsionkowy. Odbierania i przetwarzanie informacji odbieranych przez zmysły to integracja sensoryczna, a jeśli w procesach przetwarzania sensorycznego wystąpią zaburzenia, dziecko może mieć problemy w funkcjonowaniu emocjonalnym i społecznym. Jak sobie z nimi poradzić? Terapią zaburzeń SI zajmują się pracownicy gabinetu SensoCare.

Dlaczego integracja sensoryczna jest tak ważna?

Pierwsze lata życia dziecka to okres bardzo intensywnego rozwoju i nauki bazującej na zdobywanych doświadczeniach. Podstawą nauki jest postrzeganie zmysłowe i jeśli temu procesowi towarzyszą nieprawidłowości w postrzeganiu albo interpretacji obrazów, dźwięków, czy wrażeń dotykowych albo ruchowych, może to znacznie utrudniać rozwój małego człowieka. Problemy najczęściej zauważają rodzice – dziecko denerwuje się, dla postronnego obserwatora „bez powodu”, albo ucieka przed zbyt intensywnymi doznaniami zmysłowymi. Jeśli coś nas niepokoi w zachowaniu naszej pociechy, warto to skonsultować najpierw z nauczycielem w przedszkolu czy szkole, być może z lekarzem pierwszego kontaktu, a jeśli zachodzi potrzeba także ze specjalistą w odpowiedniej poradni.

Co to jest integracja sensoryczna i co się dzieje kiedy nie działa prawidłowo?

Integracja sensoryczna to proces, który zachodzi w naszym mózgu, bez udziału naszej woli. Przez cały czas nasz mózg gromadzi wrażenia dochodzące ze zmysłów, analizuje je i przetwarza, integrując z wcześniejszymi doświadczeniami i przygotowując do późniejszego wykorzystania. Właściwie przez cały czas jesteśmy bombardowani ogromną ilością bodźców i nasz układ nerwowy, jeśli funkcjonuje prawidłowo, jest w stanie je błyskawicznie przetworzyć. Niestety nie każdy układ nerwowy jest jednakowo sprawny.

Dla małego dziecka albo dla dziecka, u którego integracja sensoryczna zachodzi z pewnym zaburzeniem, przebywanie na przykład w zatłoczonym centrum handlowym może być niezmiernie przykrym przeżyciem. Jasne światło, dużo kolorów, dźwięki o różnym pochodzeniu – rozmowy, grająca w tle muzyka – zapachy pochodzące z różnych miejsc. To wszystko razem może spowodować przeładowanie. Czasem nawet klasa szkolna może wydawać się dziecku zbyt głośna. A przy tym, przez zaburzoną integrację sensoryczną, nie jest ono w stanie określić co tak konkretnie sprawia mu problem i po prostu zaczyna odreagowywać swoją frustrację. Dzieci, które tak łatwo nazywamy „niegrzecznymi”, „źle wychowanymi” czasem po prostu mają problemy z integracją sensoryczną bodźców docierających do nich z otoczenia.

Jak zadbać o prawidłową integrację sensoryczną?

Nieprawidłową integrację bodźców można na szczęście wyćwiczyć, naprawić. Nie zawsze udaje się to w pełni, wiele zależy od tego z jak głębokimi zaburzeniami mamy do czynienia, jak wcześnie zostaną dostrzeżone i jak szybko podjęta zostanie terapia. Terapeuci podkreślają, że najlepiej rozpocząć pracę z jak najmniejszymi dziećmi, bo im mniejsze dziecko, tym bardziej plastyczny jest jego układ nerwowy. Poprawa funkcjonowania dziecka w tym zakresie może znacząco wpłynąć na jego funkcjonowanie w domu i w grupie rówieśniczej, a później także w szkole.

Zajęcia terapii integracji sensorycznej zawsze poprzedzone są dokładną diagnozą problemów dziecka i dostosowane indywidualnie do jego potrzeb. Analizuje się postrzeganie w obszarze każdego ze zmysłów, określając obszary deficytowe, nadwrażliwości, braku wrażliwości, a następnie planuje się ćwiczenia, które stopniowo, w tempie dostosowanym do możliwości małego pacjenta sprawią, że nauczy się on postrzegać świat w sposób ułatwiający mu funkcjonowanie i pobudzający kreatywność.

Dbaniem o prawidłowość integracji sensorycznej u najmłodszych zajmuje się pedagog Sandra Plewa-Lejszys z gabinetu SensoCare z miejscowości Złotów, znajdującej się w województwie wielkopolskim. Wspomaganie rozwoju opiera się między innymi na terapii ręki, terapii światłem czy też treningu umiejętności społecznych. Do gabinetu mogą udać się nie tylko dzieci, ale również młodzież, a także osoby ze spektrum autyzmu czy zespołem Aspergera. Program terapii zostaje indywidualnie dopasowany do każdej osoby, która jej potrzebuje.