Cyfrowe modele protetyczne
W technikach protetycznych wykonanie precyzyjnego modelu uzupełnienia protetycznego jest podstawą całej pracy. Wszystkie błędy na tym etapie mogą spowodować nie tylko niepożądany efekt estetyczny, ale również poważne wady ortodontyczne – np. zaburzona funkcja zgryzu szczęk. To dlatego dzisiaj modele gipsowe ustępują tym cyfrowym, które wykazują szereg zalet pozwalających uznać tę technikę za najbardziej wydajną.
Modele cyfrowe uzupełnień protetycznych
Uzupełnienia protetyczne, które są tworzone w technologii CAD/CAM opierają się na skanowaniu wewnątrzustnym 3D. To ono pozwala na wykonanie w odpowiednim oprogramowaniu modelu cyfrowego szczęki wraz z dopasowanym uzupełnieniem. Dzięki temu uzyskuje się łatwość w planowaniu leczenia, uwzględniając różne warianty na podstawie przeprowadzonych symulacji. Modele cyfrowe pozwalają również na precyzyjne odwzorowanie warunków jamy ustnej pacjenta, dzięki czemu uzyskane zostają odpowiednie pomiary do wykonania uzupełnienia protetycznego. Warto przy tym wiedzieć, że metoda ta jest znacznie skuteczniejsza i szybsza, niż tradycyjne wyciski gipsowe. Dzięki niej z łatwością można w technologii CAM/CAD zaprojektować odpowiednie uzupełnienia, które będą charakteryzowały się idealnymi parametrami fizycznymi, chemicznymi i mechanicznymi. Tego typu działania wykonuje nowoczesne laboratorium działające w Pracowni protetycznej ASP, które prowadzone jest przez Agatę Pulińską w Olsztynie.
Wykonywanie uzupełnień protetycznych – praca artykulatora
Wykonywane dzisiaj uzupełniania protetyczne dzieli się na modele próbne i gotowe komponenty, przekazywane do gabinetów stomatologicznych, które zadbają o ich prawidłowe umieszczenie w łuku zębowym i szczęce pacjenta. Bardzo ważne przy wykonywaniu uzupełnień są wspomniane modele cyfrowe oraz gipsowe, które poddawane są pracy artykulatora – wirtualnego, bądź standardowego mechanicznego. Jego zadaniem jest fiksowanie modelu szczęki i żuchwy pacjenta, czyli obrazowanie w warunkach laboratoryjnych zachowania sytuacji zgryzowych po wykonanych działaniach protetycznych.
Model drukowany
Oprócz modeli gipsowych i cyfrowych występują również te drukowane w technologii 3D. Modele drukowane są rysowane w programie komputerowym przy użyciu programu CAD, a następnie zapisywane w formacie STL. Następnie dane przetwarzane są przez drukarkę przestrzenną, która poprzez budowę sekwencyjną układania odpowiedniej grubości warstw, stworzy trójwymiarowy model. Wymaga on jednak późniejszej obróbki, co powoduje, że model cyfrowy jest również bardziej opłacalny od sposobu drukowania 3D. Warto jednak wiedzieć, że wiele rodzajów uzupełnień protetycznych w dużej mierze przy wytwórstwie wykorzystuje właśnie druk 3D.
