Charakterystyka podłóg sportowych
Zdrowie i bezpieczeństwo są bardzo ważne podczas zajęć z wychowania fizycznego, treningów oraz zawodów sportowych na hali. Najważniejszym elementem obiektu sportowego jest podłoga, która ma duży wpływ na zapewnienie ochrony jej użytkownikom. W przypadku hali stosuje się specjalne podłogi sportowe, które oprócz bezpieczeństwa i komfortu zapewniają dobrą dynamikę ruchów, np. podczas odbijania piłki w czasie meczu koszykówki. Przedstawiamy krótką charakterystykę tego typu nawierzchni.
Norma i atesty
Dopóki nie obowiązywała w Polsce żadna norma dotycząca właściwości podłóg sportowych, panowała duża dowolność w ich projektowaniu. Na szczęście obecnie wymagania, jakie powinna spełniać wewnętrzna nawierzchnia sportowa, określa europejska norma EN 14904, która podzielona jest na dwie części – jedna dotyczy bezpieczeństwa, a druga określa wymagania techniczne. Zawiera ona definicje, określa metody badań, minimalne i maksymalne wartości wymagań dla halowych nawierzchni sportowych a ponadto – klasyfikację bezpieczeństwa (ogniową), która dotyczy zarówno systemu podłogi, jak i poszczególnych jej elementów. Co ciekawe, norma ta nie dotyczy nawierzchni hal tenisowych.
Prawidłowo wykonana podłoga sportowa musi charakteryzować się wysoką wytrzymałością mechaniczną, trwałością, elastycznością, sprężystością, równością, gładkością, izolacyjnością termiczną, zdolnością tłumienia dźwięków uderzeniowych, odpornością na ścieranie i łatwością utrzymywania czystości, a poza tym powinna być estetyczna.
Przed odbiorem badana jest również m.in. pod kątem ugięcia w punkcie, absorpcji energii, poślizgu, obciążenia tocznego oraz odbicia piłki i światła. Po przejściu wszystkich testów z wynikiem pozytywnym może uzyskać atest międzynarodowej organizacji sportowej, który umożliwia organizację zawodów międzynarodowych – wyjaśnia ekspert z firmy Melagu, która posiada w swojej ofercie duży wybór podłóg warstwowych, w tym podłóg sportowych Barlinka, tworzonych w całości z drewna.
Podział podłóg sportowych
Ze względu na rodzaj podłoża można wyróżnić kilka rodzajów podłóg sportowych:
Powierzchniowo-elastyczna – rozkłada siłę nacisku, działającą punktowo, na dużą powierzchnię. Jest zbudowana z konstrukcji wsporczej, zapewniającej sprężystość na całej powierzchni, oraz z nawierzchni twardej – najczęściej drewnianej, która jest najbardziej uniwersalną podłogą. Posiada ona najlepsze parametry, a co za tym idzie – zapewnia użytkownikom bardzo wysoki poziom komfortu i bezpieczeństwa. Podłoga powierzchniowo-elastyczna jest odpowiednia do rozgrywania zawodów sportowych dla dorosłych o średniej i większej wadze, wymagających nawierzchni reagujących.
Punktowo-elastyczna – ugina się jedynie w punkcie działania siły nacisku lub w jego pobliżu. W wyniku jej szybkiej reakcji na niskie wartości obciążenia, niską zabudowę oraz niski ciężar, nie kontruje ruchów sportowca. Podłoga punktowo-elastyczna jest wykonana bez użycia drewna i stosowana w szkolnych salach gimnastycznych, w obiektach do gry w siatkówkę, tenisa, badmintona i squasha, a także w pomieszczeniach, w których wykonuje się gimnastykę leczniczą oraz obiektach przeznaczonych do rekreacyjnego uprawiania sportu.
Kombinowana – połączenie podłogi punktowo-elastycznej i powierzchniowo-elastycznej. Składa się z elastycznej warstwy lub konstrukcji sztywno-giętkiej, która rozdziela obciążenia warstwy, górnej warstwy elastycznej oraz warstwy wierzchniej. Jest to podłoga uniwersalna, wykorzystywana zarówno w obiektach rekreacyjnych, jak i obiektach przeznaczonych do wyczynowego uprawiania sportu.
Mieszana – składa się z dwóch warstw: elastycznej oraz średniosztywnej warstwy rozdzielającej obciążenia. Podłoga mieszana nie przyczynia się do przedwczesnego zmęczenia mięśni sportowców i nie wykazuje skłonności do ograniczenia wyczynu w wyniku muldy ugięcia.
