Jak wygląda leczenie ginekologiczne mięśniaków macicy?

Regularne badania ginekologiczne przyczyniają się do szybkiego wykrycia i zapobieganiu dalszemu rozwojowi wszystkich chorób kobiecych. Jednym z nich są mięśniaki macicy, które dotykają co piątą pacjentkę. To łagodne guzy, które tworzą się na ścianach macicy. Powstają z mięśni gładkich, z których zbudowany jest narząd rozrodczy. Bardzo rzadko przeistaczają się w nowotwory złośliwe i przeważnie występują w ilości kilku bądź kilkunastu.

Przyczyny i objawy choroby

Niezbyt często zdarzają się przypadki, w których powstaje wyłącznie jedna tego typu zmiana chorobowa. Powody schorzenia nie są w pełni znane i potwierdzone. Obserwuje się, że mięśniaki powstają u kobiet, które mają wysoki poziom estrogenów przy jednoczesnym niewielkim poziomie progesteronu. Przyczyniać się mogą zażywane leki hormonalne. Wpływ na ich tworzenie się ma również obciążenie genetyczne. Znacznie częściej występują one u kobiet, które nigdy nie rodziły, aczkolwiek nie jest to uważane za regułę.

Zmiany chorobowe tego typu mogą nie dawać żadnych objawów, szczególnie na początku i w mało zaawansowanym stadium. Rodzaj oraz nasilenie dolegliwości zależą przede wszystkim od wielkości praz umiejscowienia mięśniaka w macicy. Do najczęstszych, które dają się zaobserwować, należą między innymi: obfite i wydłużone krwawienie podczas miesiączki oraz pojawiające się pomiędzy kolejnymi menstruacjami, bóle odczuwalne w podbrzuszu, a nawet w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Niezależnie od zaawansowania symptomów warto skonsultować się w razie ich zauważenia z lekarzem chorób kobiecych, na przykład w gabinecie ginekologicznym lek. med. Wiesławy Wrzesińskiej, zlokalizowanym w Wąbrzeźnie.

Diagnostyka i przebieg leczenia

Regularne wizyty kontrolne u ginekologa pozwalają na szybkie wykrycie wszelkich, nawet tych niewielkich, powstających zmian chorobowych podczas rutynowych badań. Jednym z nich jest USG dopochwowe, które powinno być wykonywane co najmniej raz do roku. W przypadku zdiagnozowania obecności mięśniaków macicy jego częstotliwość musi być zwiększona do dwóch badań na rok, co sześć miesięcy. Pozwala to na obserwację guzów, które mogą się powiększać. Tak więc nawet w niezaawansowanym stadium schorzenia, konieczna jest bieżąca kontrola lekarska, aby zapobiec poważnym powikłaniom, mogącym wystąpić na skutek zaniedbania.

W leczeniu mięśniaków, które dają już wspomniane wcześniej dolegliwości lub powiększają się, stosuje się środki farmakologiczne w postaci leków przeciwzapalnych oraz przeciwbólowych. To w zupełności wystarcza do zatrzymania rozwoju schorzenia. W niektórych przypadkach konieczne jest ich usunięcie poprzez nieinwazyjne zabiegi lub operację. W pierwszej grupie można wymienić takie metody jak: laparoskopia, histeroskopia bądź embolizacja tętnic macicznych. Sposób leczenia operacyjnego też może się różnić z zależności od stadium schorzenia. Histerektomia – usunięcie macicy zapobiega ponownemu nawrotowi choroby. Możliwa jest również miomektomia, która polega na wyłuszczeniu mięśniaków ze ścian narządu rozrodczego kobiety.